(gepubliceerd in de tijdschriften van Reflexion Medical Network)
n volle eiercrisis blijkt eens te meer dat de traceerbaarheid van onze voedingsmiddelen zeer belangrijk is. Een stempel op elk ei leert ons welke loten in gevaar zijn, waar ze verkocht zijn en welke eieren moeten teruggeroepen worden. De crisis kan gemanaged worden. Maar wat met onze geneesmiddelen?
De traceerbaarheid van onze voedingsmiddelen voorkomt ongetwijfeld crisissen. Treedt er toch een crisis op, dan kan gefocust worden op de betrokken loten. Zelfs met dit systeem is er heel wat gekakel rondom de hete brei, maar wat zou er gebeuren als we de tracering van de voedingswaren niet hadden?
En hoe zit het met de geneesmiddelen? Hebben we tracering van a tot z van onze pillen, siropen, injecties, zalfjes en magistrale bereidingen? Van de OTC’s? Voor implantaten bestaat er alvast een systeem via Healthdata.be. Maar voor geneesmiddelen?
Nieuwe code in de maak
De huidige CNK-code levert onvoldoende traceringsinformatie. Er is nood aan meer. Het is belangrijk voor de volksgezondheid dat ICT hier ten volle wordt ingezet. Dat is voorzien in het actieplan eGezondheid. Actiepunt 16: traceerbaarheid.
Het is ook opgelegd door Europa in het kader van de richtlijn rond vervalste geneesmiddelen. Europa wil dat de traceerbaarheid van voorschriftplichtige geneesmiddelen tegen 9 februari 2019 een feit is. Nog 540 dagen. Wat is de stand van zaken?
Conform de richtlijn is de vzw beMVO opgericht. Die is verantwoordelijk voor de implementatie en het beheer van het Medicines Verification System in België. De organisatie wordt voorgezeten door Febelgen en heeft verder APB, Ophaco, Bachi, Pharma.be, ABPH-BVZA, NVGV-ANGR en BAPI als leden. De industrie en de apothekers, dus. Doet de overheid een duit in het zakje?
We hebben er alle vertrouwen in dat het Riziv en het Fagg tijdig alle juridische aanpassingen zullen doen, dat de impact juist ingeschat is en dat alle projecten tijdig opgestart zijn of zullen worden. Uiteraard vergeet men daarbij niet de levering per eenheid in woonzorgcentra, want met een tracering van de verpakking is men nog niet tot bij de patiënt.
Op de website van bemvo lezen we dat er infosessies waren in mei en juni voor de ziekenhuissoftware, de apothekensoftware en de groothandel. Ondertussen is het contract voor de centrale registratie ook toegekend.
Minister handhaaft strakke timing
Vanaf 10 februari 2019 mag een apotheek geen voorschriftplichtige medicijnen meer afleveren die niet voorzien zijn van de nieuwe code, en moet de aflevering ook geregistreerd worden in de centrale database. Die deadline van Europa valt 3 maanden voor de parlementsverkiezingen. Minister De Block zal er, het kip-en-ei-probleem indachtig, ongetwijfeld op toezien dat dit ingrijpend project een succes wordt.
Maar dat is zeker geen eindpunt, want voor OTC’s en magistrale bereidingen zijn er nog geen schikkingen getroffen. Er is geen enkele reden om zich te beperken tot wat minimaal door Europa is opgelegd.
Nog dit. België kreeg om één of andere ongetwijfeld zeer goede reden niet minder dan 6 jaar uitstel, evenals Griekenland en Italië. Maar minister De Block antwoordde op een parlementaire vraag van Yoleen Van Camp dat ze geen reden ziet om gebruik te maken van dit uitstel.
n volle eiercrisis blijkt eens te meer dat de traceerbaarheid van onze voedingsmiddelen zeer belangrijk is. Een stempel op elk ei leert ons welke loten in gevaar zijn, waar ze verkocht zijn en welke eieren moeten teruggeroepen worden. De crisis kan gemanaged worden. Maar wat met onze geneesmiddelen?
De traceerbaarheid van onze voedingsmiddelen voorkomt ongetwijfeld crisissen. Treedt er toch een crisis op, dan kan gefocust worden op de betrokken loten. Zelfs met dit systeem is er heel wat gekakel rondom de hete brei, maar wat zou er gebeuren als we de tracering van de voedingswaren niet hadden?
En hoe zit het met de geneesmiddelen? Hebben we tracering van a tot z van onze pillen, siropen, injecties, zalfjes en magistrale bereidingen? Van de OTC’s? Voor implantaten bestaat er alvast een systeem via Healthdata.be. Maar voor geneesmiddelen?
Nieuwe code in de maak
De huidige CNK-code levert onvoldoende traceringsinformatie. Er is nood aan meer. Het is belangrijk voor de volksgezondheid dat ICT hier ten volle wordt ingezet. Dat is voorzien in het actieplan eGezondheid. Actiepunt 16: traceerbaarheid.
Het is ook opgelegd door Europa in het kader van de richtlijn rond vervalste geneesmiddelen. Europa wil dat de traceerbaarheid van voorschriftplichtige geneesmiddelen tegen 9 februari 2019 een feit is. Nog 540 dagen. Wat is de stand van zaken?
Conform de richtlijn is de vzw beMVO opgericht. Die is verantwoordelijk voor de implementatie en het beheer van het Medicines Verification System in België. De organisatie wordt voorgezeten door Febelgen en heeft verder APB, Ophaco, Bachi, Pharma.be, ABPH-BVZA, NVGV-ANGR en BAPI als leden. De industrie en de apothekers, dus. Doet de overheid een duit in het zakje?
We hebben er alle vertrouwen in dat het Riziv en het Fagg tijdig alle juridische aanpassingen zullen doen, dat de impact juist ingeschat is en dat alle projecten tijdig opgestart zijn of zullen worden. Uiteraard vergeet men daarbij niet de levering per eenheid in woonzorgcentra, want met een tracering van de verpakking is men nog niet tot bij de patiënt.
Op de website van bemvo lezen we dat er infosessies waren in mei en juni voor de ziekenhuissoftware, de apothekensoftware en de groothandel. Ondertussen is het contract voor de centrale registratie ook toegekend.
Minister handhaaft strakke timing
Vanaf 10 februari 2019 mag een apotheek geen voorschriftplichtige medicijnen meer afleveren die niet voorzien zijn van de nieuwe code, en moet de aflevering ook geregistreerd worden in de centrale database. Die deadline van Europa valt 3 maanden voor de parlementsverkiezingen. Minister De Block zal er, het kip-en-ei-probleem indachtig, ongetwijfeld op toezien dat dit ingrijpend project een succes wordt.
Maar dat is zeker geen eindpunt, want voor OTC’s en magistrale bereidingen zijn er nog geen schikkingen getroffen. Er is geen enkele reden om zich te beperken tot wat minimaal door Europa is opgelegd.
Nog dit. België kreeg om één of andere ongetwijfeld zeer goede reden niet minder dan 6 jaar uitstel, evenals Griekenland en Italië. Maar minister De Block antwoordde op een parlementaire vraag van Yoleen Van Camp dat ze geen reden ziet om gebruik te maken van dit uitstel.